Yıllarca güneş ve yandaşlarından uzak durdum.Denizden çıkınca ayağımıza sülük gibi yapışan ve pis hissi veren kum,üstümüze yapışan mayo, uzun süre ıslak ıslak dokunamadığız havlu derken aslında sevmem denizi.Güneş ise Allah eksik etmesin hep hasta etmiştir beni.Halsiz bırakır.Yapış yapış, cisimsiz ve suratsız olurum yaz aylarında.Tabi güneşi ve denizi Bozcaada da yaşamıyorsam.Bu kez ziyaretimde yüzmenin verdiği sonsuzluk hissini farkettim.Bu kez durup dinledim suyu ve bana fısıldadıklarını.Saçlarım gürleşti,rengi açıldı burnum açıldı ,nefesim düzeldi her denizden çıkışımda.Yüzüme renk geldi pamuk prensese benzedim:) Yedi cücelerde var adada:) Lavantalı dondurma niş ,naneli dondurma İtalyan gibi hissettiriyor insana.Yokuş çıkmak lanet ettirmiyor adada,çok yürümek çok içmek çok yemek yani tüm yararlı ve zararlı şeyler karışıyor birden.Yarın diyete girecek olmanın güzelliğiyle yazıyorum bunları.ve söylüyorum ki şerefimle yedim içtim adada:) şerefimle de diyete giriyorum yarın.Ne olur italya,Amerika ,ispanya biraz beklesin.Adaya gidin yaz bitmeden.Nilada pansiyonda kalın.Mavi beyaz hakim masalarında kahvaltı yapıp denize koşun.Salına salına inin yokuşundan saçınızı savurarak girin denizine.1 yıl eşşek gibi çalışıyoruz bunun için unutmayın.Yiyin için pamuklar gibi töleranslı bir insana dönüşüp geri gelin❤️