insan korktuğu birini ya da birşeyi sevebilir mi ? Sever de gerçekten sevebilir mi ? Sürdürülebilir olur mu ?

Kedilerden korkuyorum ama çok seviyorum diyen nice insan duydum.Seviyorlardır da tamam.Ancak sevgi neydi sevgi emekti repliği geliyor hemen aklıma.Sevdiğimiz şeyleri/ kimseleri mutlu etmek,ilgilenmek ,beslemek zorunda mıyız peki ? Yoksa uzaktan,suya sabuna dokunmadan yaşanılan duygunun adı da sevgi olabilir mi ? yoksa sempati mi sadece ?

Mesela ben , sevdiğim birçok şeye ya da kimseye bir şekilde dokunuyorum.Kiminin ruhuna,kiminin midesine kiminin cüzdanına kiminin güvenine kimininse sağlığına.

Sanırım ben uzaktan sevmeyi sevmeyi sevgi saymayanlardadım.Kedileri çok seviyorum deyip bunu uzaktan yapan kişi ile besleyen ,kovalar taşıyıp ,su kapları ile gezen insanın sevgisi aynı olabilir mi ?

Ben uçaktan çok korktuğum için sehayat etmeyi sevmem mesela.Sevgilimin herhangi bir tepkisine karşı tedirginlik yerine korku duymaya başladıysam sonumuz gelmiştir.Parasız kalmaktan korktuğum için parayı sevmediğim ya da başına birşey gelir korkusuyla çocuk yapmayı seçmediğim gibi.

Birde bazı korkular var ki o derin korkuya rağmen gerçek sevgi duyduğumuz nadir kişilerdir onlar.Anne ve babalarımız.Yıllarca korktuğum halde yalan söylediğim ,yalanım ortaya çıkacak diye 3.5 attığım ,ancak beni atmayacak ve satmayacak olduğuna emin olduğum tek varlık olan annemi feci korkarak ve feci severek yaşadım.

Diyeceğim o ki korkularımızın üstüne gidelim ya da vazgeçtim şu an boşverin gitmeyelim.korku bazen de iyidir ❤️bilemedim karar sizin.

❤️❤️❤️❤️