Annelerle çocukları arasında asla veda olmaz.Az önce izlediğim dizide bir annenin kızına sarfettiği cümle.Anneme veda etmek için yetişemediğim ve geride bıraktığım 1 yılın her günü bu nedenle kahrolduğum gerçeğini hatırlattı bana.Ve şimdi düşündümde yetişseydim veda edebilecekmiydik birbirimize? Acım hafifler miydi böyle olsa? Hoşçakal mı diyecekti bana?onsuz hoş hiçbirşeyin kalmayacağı dünyada.Ve sonra anladım.Veda :vedalaşmak zorunda olduğunuz insanla geçirdiğiniz her günü bir gün bu vedaya yetişemeyecek şekilde yaşamaktır ve yaşatmaktır.Onun kalbini kırmadığınız ,kırıp telafi ettiğiniz,ona müşfik ve telaşsız davrandığınız her gündür.onunla geçirdiğiniz her saniyeyi veda edecekmiş gibi nazik yaşamak ve yaşatmaktır.Benim eksik vedam size hatırlatma olsun…İçeriye bakın ya da telefonu alın elinize ,anne diye seslendiniz ve cevap geldi ya da aradığınızda alo dediyse hala bu vedaya hazırlanmak için vakit vardır…