Peşin peşin söyleyeyim , yazdıklarımın hepsi /çoğu/bazıları bende de var.Her Allahın günü devam etmekle birlikte, ömrümün 42 senesi insan tanımak/tanıyamamakla geçti.İnsancıl,samimi ve girişken kişiliğim, nicesini tanıma/asla tanıyamama neden olduğu gibi, üzerine bir de 20 yıldır mesleğim bu.Ancak kafamda deli bir soru var cevabına henüz rastlamadığım.Herkes kendine dönüp bakıyor ,dedikodu yapıyor ya da başkasının kötü kalbi için konuşuyor.Peki herkes iyiyse kötü kim ? kimseyi eleştiremem çünkü ben de yaptım ,hakkını yedim,ben hatalıyım,ben sebep oldum,ben kimim diyen yok.Bunu yapmak zorundaydım diyerek yaptığımız kötü şeylerin gerçekten kaçı mecburiydi ? Mesela herkes birşey.Kime sorsan işinin ehli ,iyi bir baba,iyi bir anne,iyi bir evlat,çalışkan,temiz,müşfik ve herşeyin en iyisi o/biz.İşte çoğumuzun gelişmeyişinin nedeni bu.Ben bilirimcilik ve her bokolokculuk.Yapıp yapıp ne var ki bunda diyen varlıklarız bazılarımız.İ

İnsanoğlunun en büyük sorunu hep ve yalnızca kendine göre düşünmektir.Ben balık sevmiyorum,konsere gitmeyi de sevmem,Gerilim filmi sever,romantik komediden nefret ederim,yürürken konuşmayı,erken kalkmayı,Tartışmayı,çorbayı mama kıvamında yemeyi,tek yastıkla uyumayı,doğum günlerini hatırlamayı ve kutlamayı,uzak yola gitmeyi,bel altı espri yapmayı,fevri hareketler sergilemeyi,biri konuşurken söz kesmemeyi,kıskançlığı,sahiplenmeyi gibi gibi nice sevmem ve severimlerle doluyuz.

Peki bu saydıklarım ve dahasıyla ilgili hamleler yapar ,kararlar verirken ;eşimiz ,dostumuz,arka odada oturan anne/babamız,sevgilimiz nasıl düşünürdü acaba diye soruyor muyuz kendimize.Yani buna göre hareket edelim demiyorum.Çünkü herkesi memnun etmek olası değil.Ancak ortak mutluluk ya da galibiyet için o nasıl düşünürdü acaba bu konuda ? sorusunu en azından çekirdek sevdiklerimiz için soramaz mıyız?

Sen sevmiyorsun diye yapmadığın herhangi bir şeyi yaparsan eğer, değer verdiğin biri için mutluluk olabilir.Çünkü o konu her neyse o sevdiği için yaptığını/ denediğini bilecektir.Ben böyleyim diyerek kaç sene daha yaşarız sizce? peki ya ben sevmem ama o sever ,ben böyle düşünüyorum ama o böyle düşünürdü diye değiştirerek ya da ekleyip ,çıkartarak yaptığımız şeyler varsa ne kadar yaşarız ?cevap değişmeyecektir.Allah ne zamana kadar yazdıysa o kadar.Ama hangisi daha mutlu bir ömür getirir ? bunu etraflıca düşünmek gerekir.

Doğrularımızdan şaşmayalım.Ama onun doğrularına da şans verelim derim ben.Her gün bir kitap bitirse insan yine de cahil gidecek dünyadan.Ömrümüz herşeyi bilmeye ve tecrübe etmeye müsait olmayan bir uzunlukta.Dolayısıyla dinledikten sonra karar vermek iç huzurudur aslında.Seni gerçekten dinledim ama kararım değişmedi demenin huzuru bence paha biçilmez.Kulak asmak ,aklında bulundurmak ve karar verirken hatırlamak günün sonunda yine size yarar sağlayacaktır.Ayrılırken benim için ne yaptın ki diye soran bir sevgili , başka sebepten kovulursak maaşını hak etmedin ki diyen bir patron ,beni hiç anlamadın anne/baba diyen evlatlar,hep ben arıyorum diye sitem edip zamanla sizden soğuyan dostlar istemiyorsak yarın sabah empatik;) insanlara dönüşmenin tam sırası.

Tüm bu çabalar daha mutlu olup ettiğimiz bir ömür için…

Ömrünüz bol olsun…